Analyse Valencia - Barcelona

Zo, na wat uitstapjes in de kleurrijke geschiedenis van Ajax is het weer tijd om me op het heden te richten. Barcelona speelde afgelopen woensdag de lastige uitwedstrijd tegen Valencia.

Trainer Guardiola had last van zijn rug en kwam niet van de bank af. Misschien dat zijn hulptrainers de opstelling en de speelwijze hadden bedacht, want Barca trad aan in een 3-5-2 formatie en voetbalde de eerst 60 minuten als een natte krant. Pas toen Pedro na een uur spelen het veld betrad ging het weer ergens op lijken, werden er kansen gecreëerd en lag de bal binnen een kwartier in het net.

Een beter beeld dan dit beeld kan ik niet geven van de formatie. Barcelona bouwt op en speelt met 3 verdedigers, 5 middenvelders en 2 aanvallers:

 Ik denk dat het idee was dat steeds één van de buitenste middenvelders/backs naar voren zou gaan om te fungeren als buitenspeler. In de praktijk werkte dit echter voor geen meter. Het grootste probleem van deze speelwijze is dat je geen afspeelmogelijkheden aan de zijkant hebt (zowel geen back als buitenspeler) en daardoor het spel niet breed kunt houden. Doordat je het niet breed kunt houden is de wissel/crosspass geen optie en kom je dus overal op het veld in de kleine ruimte te spelen. Dit leverde voor Barca ongelooflijk veel balverlies op en wanneer Valencia, met name in het begin van de wedstrijd, iets trefzekerder was geweest had Barca bij rust tegen een achterstand aangekeken. Dit werd nog versterkt door het feit dat Valencia wél met 3 spitsen aantrad en Barca meteen onder druk zette.

Maar goed, centrale verdediger/ausputzer Busquets was aan het opbouwen en loopt op met de bal. Je ziet dat er nergens driehoeken gemaakt kunnen worden, dat de passlijn naar buitenste middenvelder Adriano is afgesloten en Busquets geen kant op kan:

Het enige wat hij kan is terugspelen op linksback Abidal. Wat net al duidelijk werd is dat het vaststond. Doordat het vaststond en Barca geen spelers meer achter de bal (Abidal) heeft kan ook Abidal geen kant op. Eigenlijk zou hij nu een centrale verdediger in moeten kunnen spelen, maar Busquets is weg en controleur Mascerano is te laat met inzakken. Rechtsback/centrale verdediger Pique is te ver weg om dat te doen:

 Deze situatie ontstond constant en alleen met wat kunst en vliegwerk of individuele acties kon Barca er af en toe doorheen voetballen.

Dan een situatie waarin ze het wel beter deden. Alves is doorgelopen en staat als rechtsbuiten geposteerd. Xavi is even de rechtsback, Messi de rechtshalf en Mascerano de controleur:

Hierdoor kan rechtsback Xavi ingespeeld worden en komen controleur Mascerano, rechtshalf Messi en rechtsbuiten Alves weer vrij en heeft Xavi (de minimale) 3 afspeelmogelijkheden:

 Xavi speelt Mascerano in:

En die kaatst meteen uit op centrale verdediger Pique:

 Pique kan vervolgens naar de andere kant openen en zo komt Barca er uit. Aan de ene kant is het te prijzen dat de spelers elkaars posities zo goed kunnen overnemen, aan de andere kant zijn er zóveel positiewisselingen nodig om de ideale veldbezetting te krijgen dat het bijna onmogelijk is om dit een wedstrijd lang goed te doen. Het resultaat heb ik hiervoor dan ook al aangegeven.

In eerdere analyses heb ik al eens aangegeven wat het nadeel van het spelen met 3 verdedigers is. Ook in deze wedstrijd werd dit weer duidelijk. Het begint al met het probleem van het spelen met 2 spitsen. Xavi is als middenvelder helemaal doorgejaagd en komt uit als rechtsbuiten, maar Messi en Villa staan met z'n tweeën in het midden te kijken waardoor de linksback van Valencia vrij komt:

Die linksback wordt dan ingespeeld. Bij Barcelona staan er 3 man in het centrum van de aanval terwijl eigenlijk de linksbuiten de back zou moeten afdekken. Nu moet linkermiddenvelder Adriano dit doet maar zijn beiden (Adriano en Villa) te laat:

Hierdoor heeft de back alle tijd om een oplossing naar voren te bedenken. Doordat Barca met 3 verdedigers speelt staan ze nu aan deze kant in een 2 tegen 2 situatie. Eigenlijk zou Villa de back moeten afstoppen en dan zou Adriano de extra man zijn om druk mee te zetten:

Hierdoor kan Mata van Valencia de bal vrij aannemen, draaien en zonder druk een volgende oplossing naar voren bedenken. Dit komt doordat controleur Mascherano eerst met de diepgaande speler moest meegaan omdat Pique de rechtsback was. Rechtshalf Alves is wel op tijd terug als rechtsback maar Barca is door alle positiewisselingen opnieuw te laat:

Mata kiest voor de crosspass op linksbuiten Mathieu:

De bal komt net niet helemaal goed aan maar Valencia houdt wel balbezit. Was de bal wel goed aangekomen dan was het een grote kans voor Valencia geweest. Wanneer de tegenstander kansen krijgt ligt dit 9 van de 10 keer aan de situatie(s) ervoor. De eerste situatie die fout ging was het verkeerd druk zetten op de back van Valencia.

Nog een keer (een beter) bewijs dat Barcelona startte in een 3-5-2-formatie:

 Ik heb zijdelings al het probleem van het spelen met 3 verdedigers genoemd. In de 59e minuut wordt dit nog een keer duidelijk. Wanneer je met 3 verdedigers speelt ben je kwetsbaar aan de zijkant.

Xavi verliest op het middenveld de bal. Alves staat opgesteld aan de rechterkant als rechtshalf/buiten:

Messi is wel ingezakt in het middenveld, maar eigenlijk speelt Barca maar met 3 linies. De verdediging, het middenveld en de aanval. Één diepe bal kan dan al gevaarlijk zijn. Abidal moet, doordat hij breed stond, van links helemaal de man in het centrum gaan oppakken:

Nu volgt het probleem, want Barca heeft keurig 3 verdedigers voor 2 spitsen, maar doordat het met 3 verdedigers (vanwege de ausputzer) moeilijker is om op buitenspel te spelen komt er ruimte tussen de verdediging en het middenveld én aan de zijkant. De man aan de linkerkant van Valencia gaat zodadelijk lopen en je ziet nu al dat hij niet gedekt is. Dat kan ook niet, want Mascerano moet het centrum houden en Alves kan nooit op tijd terug zijn aangezien hij 5 seconden daarvoor nog rechtsbuiten stond:

De spits van Valencia neemt de bal goed aan en draait de goede kant op. De andere spits doet het goed door achterlangs te lopen, hierdoor komt er een enorme vrijheid voor de doorgelopen man van Valencia:

De pass komt gelukkig iets te ver naar buiten, maar toch heeft speler een vrije schietkans:

 Ik denk dat deze situaties voor Guardiola de doorslag hebben gegeven om aanvaller Pedro voor controleur Mascerano te brengen zodat Barca weer 4-3-3 kon gaan spelen.

Wanneer je 4-3-3 speelt zijn de opkomende backs heel gevaarlijk. Doordat je met drie spitsen speelt zijn alle 4 verdedigers van de tegenpartij 'bezet'. Wanneer er dan een back overheen komt betekent dit dat de tegenstander uit positie moet gaan lopen. Of de back moet zijn buitenspeler laten lopen of een middenvelder moet achter de back aan. Uit precies deze situatie scoort Barca haar doelpunt. Barca speelt in de bekende formatie, 4 verdedigers met de backs heel diep, 3 middenvelders waarvan 1 controleur en 2 aanvallende middenvelders en 3 spitsen:

Xavi ziet de ruimte en speelt de bal in de ruimte. Ook Iniesta heeft al gezien dat Adriano achter hem vrij loopt. De rechtermiddenvelder kiest er logischerwijs voor om in zijn linie te blijven en niet een man te pakken. Hierdoor komt Adriano wel helemaal vrij:

Iniesta laat de bal lopen en daardoor kan Adriano het strafschopgebied in stormen:

Adriano kapt z'n man uit en gaat breed spelen op Messi die scoort:

Barca creëerde meteen na de goal nog een paar goede kansen, maar belangrijker, Valencia kwam er niet meer aan en werd niet meer gevaarlijk doordat Barcelona weer met 4 verdedigers ging spelen.