Bij het positiespel is het enorm belangrijk dat er goede keuzes worden gemaakt. De beste keuze is vaak een pass vóóruit. Dit hoeft niet meteen een lange bal te zijn. Drie meter vooruit is ook vooruit. Het gaat er om dat je op die manier het minste kans hebt op balverlies en het eventuele balverlies ook nog het minste gevaarlijk is. Bij een breedtebal zijn er immers minimaal twee spelers uitgespeeld. Bij een diepe bal is dat er slechts één en kan de passer zijn eigen fout herstellen.
Ook zijn er verschillende soorten diepe ballen, en elke situatie vraagt om een andere bal. Ben je in de situatie dat je kunt counteren, dan kan het heel effectief zijn om meteen diep te spelen op de spits. Trekt de tegenstander zich helemaal terug, dan is het vaak geen goede keuze om een centrale verdediger een diepe bal te laten spelen op de spits omdat de bal nogal risicovol is en de kans op balverlies dus erg groot is. Het moeilijkste van spelen tegen een ploeg die massaal inzakt is om toch vooruit te spelen. Dit is moeilijk omdat de ruimtes ontzettend klein zijn en het verleidelijk kan zijn om een breedtepass te geven. De onderschepping van zo'n bal betekent vaak een gevaarlijk counter.
Wanneer een team in het beginstadium is van het spelen in een 4-3-3-systeem, waarbij er op balbezit en aanvallend voetbal wordt ingezet, zie je vaak dat er in het centrum spelers vrij staan die overgeslagen worden. Tegenstanders willen dan over het algemeen nog wel druk zetten. Vaak zie je daardoor een moeilijke start. Er wordt veel balverlies geleden door verkeerde keuzes. Meestal komt er dan een moment dat 'het kwartje valt' en teams ineens heel sterk worden en wedstrijden met grote cijfers gaan winnen. Tegenstanders stellen zich daar na verloop van tijd op in, meestal door massaal in te zakken, en dan dient zich het volgende probleem aan, hoe voetbal je daar doorheen? Meestal zie je dan weer een kleine terugval, totdat ze ook door krijgen hoe ze dat moeten bespelen en vanaf dan zul je de meeste wedstrijden winnen, omdat het weinig meer uit maakt hoe de tegenstander speelt.
Ajax heeft eigenlijk een valse start gekend onder de nieuwe trainer de Boer. Dit komt naar mijn mening omdat het niveau in de Nederlandse competitie niet erg hoog is. Ajax heeft een paar wedstrijden redelijk tot goed gespeeld maar dit kwam omdat tegenstanders vaak angstig zijn tegen Ajax en Ajax dus het initiatief laten en daarmee hun eigen glazen ingooien, want Ajax heeft over het algemeen meer individuele kwaliteit dan de tegenstander. Het is niet toevallig dat Ajax het tegen Willem II uit heel moeilijk had, tegen Spartak thuis relatief makkelijk en tegen Spartak uit weer heel moeilijk. Willem II zette in eigen huis namelijk druk, en dan komt Ajax in de problemen. Dat komt omdat Ajax nog in het beginstadium zit. Dat verklaard ook meteen het verlies tegen Spartak uit.
Tegen Willem II was het probleem meteen vanaf de aftrap al zichtbaar. Centrale verdediger Alderweireld krijgt de bal en speelt breed naar andere centrale verdediger Vertonghen. Willem II speelt in een 4-4-2-formatie waardoor ze de alle vier verdedigers van Ajax onder druk kunnen zetten:
Wanneer dit gebeurt en je wilt blijven opbouwen van achteruit zijn er twee manieren om daar uit te komen. De eerste manier is om de controleur in te laten zakken tot achter de twee centrale verdedigers om zo 3 tegen 2 te gaan spelen. De backs moeten op dan heel diep staan zodat je eigenlijk 3-4-3 speelt. De tweede manier is door de keeper die rol achter de twee centrale verdedigers te laten spelen en de controleur gaat spelen tussen de verdediging en het middenveld en zich steeds aanbiedt tussen de twee spitsen van de tegenstander. Op die manier moeten er keuzes gemaakt worden door de tegenstander en komt er op het middenveld altijd iemand vrij. Ajax kiest (bewust of onbewust) voor de tweede optie.
Vertonghen speelt weer terug op Alderweireld. Dit kan doordat de tweede spits van Willem II druk wilde gaan zetten op controleur Anita en niet wilde doordekken op Alderweireld. Nu hij ziet dat Alderweireld wordt ingespeeld draait hij zich om:
Wanneer je logisch nadenkt zou dit moeten betekenen dat Anita dan nu wél vrij komt. Oordeelt u zelf:
De middenvelder van Willem II staat veel te ver van Anita af om hem echt te kunnen bedreigen. Mocht die middenvelder besluiten om door te dekken nadat Anita aangespeeld zou worden, dan komt er automatisch een andere middenvelder van Ajax vrij, want 99 van de 100 teams gaan tegen Ajax niet met 3 verdedigers spelen en dus speelt Ajax op het middenveld dan 3 tegen 2. Dit is ook de reden waarom, wanneer de spelers dit eenmaal doorkrijgen, er grote uitslagen neergezet worden. De tegenstander wordt dan op het middenveld helemaal weggespeeld en kans op kans volgt. Ajax zit alleen nog niet in die fase, want Alderweireld maakt een mindere keuze door Anita niet in te spelen en te kiezen voor een lange haal:
Dit heeft niet alleen te maken met het zien van de 'middenman', maar ook met vertrouwen. Veel spelers durven het niet aan om het midden in te spelen, omdat dit door veel mensen wordt gezien als een gevaarlijke/risicovolle bal. Hoewel dit waar is, want wanneer Anita op die plek balverlies lijdt is dat gevaarlijk, moet je die keuze wel maken wanneer je op balbezit wilt spelen. Daarom is het zo verschrikkelijk belangrijk dat de hele jeugd gericht is op techniek, zodat spelers weinig tot geen balverlies lijden in zo'n situatie. De lange bal levert overigens balverlies op, dus je kunt er over discussiëren of na verloop van tijd zo'n lange bal nog steeds de minst risicovolle oplossing is.
Twee minuten later volgt precies dezelfde situatie. Vertonghen heeft de bal, wordt onder druk gezet en speelt naar Alderweireld. De tweede spits van Willem II ziet het al aankomen en maakt zich klaar om druk te gaan zetten op Alderweireld:
Willem II heeft er voor gekozen om steeds druk te zetten op 1 centrale verdediger en de andere spits dan te laten inzakken naar controleur Anita. Op die manier willen ze Ajax tot een lange bal dwingen (je ziet de spits van Willem II wijzen). Alderweireld neemt de bal niet erg goed aan, maar heeft toch nog alle tijd om te zien dat Anita vrij komt te staan:
Op dit moment hoor je eigenlijk rustig te zijn. Gaat de spits Anita afdekken, dan speel je weer naar Vertonghen. Doen ze dit niet, dan speel je Anita in. Wanneer de spitsen dan 10 keer heen en weer hebben gelopen houden ze er vanzelf een keer mee op en kun je vaak alsnog Anita inspelen omdat ze die dan maar laten lopen en gaan fitten op het middenveld (en de trainer op de spitsen). Maar Alderweireld is opnieuw te bang (of ziet het niet) en speelt wederom de lange bal, terwijl hij nog gecoacht wordt door Anita dat hij terug moet spelen naar Vertonghen:
Ook deze bal levert balverlies op. Zo heeft Ajax binnen 2 minuten 2 mogelijkheden om er door te komen op het middenveld laten lopen en in plaats daarvan 2 keer balverlies geleden. Als dit alles zou wezen zou het nog meevallen, maar uit één van die twee keren ontstaat een aanval van Willem II wat de eerste kans van de wedstrijd opleverde.
Ajax leert blijkbaar snel, want in de 7e minuut ging het wel goed. Vertonghen heeft de bal en Willem II gaat weer druk zetten met twee spitsen:
De Zeeuw speelt op dit moment als controleur en biedt zich goed aan tussen de twee spitsen. Hierdoor komt Alderweireld vrij:
Alderweireld ontvangt de bal en meteen zet de andere spits van Willem II druk. De spits die net druk zette op Vertonghen loopt dus weer naar controleur de Zeeuw. Wanneer je snel speelt kun je de Zeeuw inspelen die dan moet doordraaien in het middenveld of je kunt weer terug naar Vertonghen:
Alderweireld kiest er nu niet voor om de bal naar voren te peren maar rustig een oplossing te zoeken. Hij speelt weer terug naar Vertonghen. De twee spitsen van Willem II zullen weer moeten 'schakelen' (vréselijk woord):
Ajacied in Willem II kleren van der Heijden heeft dan al gezien dat dit niet gaan werken en gaat doordekken op de Zeeuw. Dit betekent dat Vertonghen nu vooruit moet, maar het betekent ook dat er nu een middenvelder van Ajax vrij moet staan. In dit geval is dat rechtshalf Anita. Dit betekent dat Alderweireld even hiervoor ook Anita had kunnen inspelen en dit de nog betere keuze was geweest (is immers vooruit), maar dat zullen we hem vergeven:
Linksbuiten Ebecilio loopt naar binnen en linksback Blind gaat diep waardoor hij aanspeelbaar wordt en Ajax er zo toch nog uit komt. Ik zie liever dat ze het via het middenveld oplossen omdat je dan alle kanten nog op kunt. Nu heeft Blind weliswaar de bal, maar heeft nu eigenlijk niet zoveel mogelijkheden meer:
Deze aanval loopt uiteindelijk dood.
Er is (op het forum van Ajax netwerk) nogal wat kritiek op Daley Blind. Ik deel deze kritiek niet. Hij is verdedigend gezien redelijk. Hij maakt zijn fouten (wie niet) maar is aan de bal de beste van de vier verdedigers. Zowel zijn korte als lange pass zijn erg goed. Het mooie van Blind is dan nog eens dat hij veel goede keuzes maakt. Een aantal voorbeelden. In tegenstelling tot Alderweireld zoekt Blind, ook onder druk, wél vanaf het begin de centrale man wanneer die vrij staat:
Nog geen 10 seconden later doet hij hetzelfde nog een keer. Hij krijgt de bal, neemt hem goed aan (opendraaien) en speelt meteen naar het midden:
Doordat hij hem in die positie wél durft aan te spelen kan Anita doordraaien en een aanval opzetten:
Zaak voor de Boer en Ajax om het spel wat ze willen spelen verder te ontwikkelen zodat we over een aantal maanden kunnen genieten van een Ajax wat raad weet met teams die druk willen zetten én teams die massaal inzakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten